Laat de voorspelbare en eentonige reclameposters van bekende merken op bushokjes en aanplakborden voor wat ze zijn. Speur in plaats daarvan eens de minder prominente plekken in de openbare ruimte af en merk op dat juist daar wordt geadverteerd voor veel mooiere, spannender en belangrijker zaken. Kunstenaars, illustratoren, fotografen, muzikanten, bloggers, activisten, kleine kledinglijnen en anderen doen er via sticker art – de meest gangbare vorm van street art – aan zelfpromotie.
Lang niet altijd, maar regelmatig loont het de moeite om naar aanleiding van het zien van een opvallende sticker de maker(s) ervan op internet op te zoeken. Zo kan je blij worden verrast door fotografie, muziek, kunst of bijvoorbeeld aangeprezen boeken en documentaires waar je anders nooit mee in aanraking zou komen.
Sommigen zullen betogen dat reclame (voor iets anders dan de steet artist zelf) per definitie geen street art kan zijn, maar dat is mij een te stellige opvatting (even los van de algehele commercialisering van de beweging, die het meest tot uiting komt in murals in opdracht van grote firma’s). Een scheidslijn ontbreekt, maar het is in ieder geval niet zo dat iedere (reclame)sticker op straat als street art valt te bestempelen. Daarvoor moeten de plakplaatjes mijns inziens van doen hebben met zaken die geen grote bekendheid genieten of ‘underground’ zijn (d.w.z. niet ‘mainstream’), moet hun ontwerp een zeker esthetisch gehalte hebben, moet er sprake zijn van enige humor, of moet dat wat onder de aandacht wordt gebracht rechtstreeks gerelateerd zijn aan de street art scene. Hieronder voorbeelden van stickers (en een paar verdwaalde paste ups) die mijn nieuwsgierigheid hebben gewekt omdat ik ze grappig, mooi of intrigerend vond. Het ene exemplaar is meer street art dan het andere, maar erg veel doet het er ook eigenlijk niet toe. Welbeschouwd is de fotoreeks reclame voor een heleboel andere reclame, maar is het ook gewoon een overzicht van artistieke expressie op kleine schaal die in iedere stad wel te vinden is.
