Stellen dat street art veelzijdig is, is een understatement. De kunst dient zich in alle (on)denkbare soorten en maten aan. Beschilderde oppervlakten van reusachtig formaat worden afgewisseld met ‘interventies’ op menselijke schaal. Uitbundig kleur- en materiaalgebruik manifesteert zich naast eenvoud en soberheid. Fantasierijke voorstellingen worden afgelost door realistische afbeeldingen en visuele grapjes nestelen zich te midden van ernstige boodschappen.
Zoals in de naam besloten ligt, bevinden (in opdracht vervaardigde) murals zich op de zijkanten van huizen en andere gebouwen. Als een kunstenaar echter besluit op eigen initiatief aan de slag te gaan, is geen plek in de openbare ruimte te gek. Tunnels, prullenbakken, palen, bomen, reclamezuilen, straatnaamborden, trappen en bijvoorbeeld schoorstenen hoog boven straatniveau lenen zich allemaal uitstekend voor artistieke daden van rebellie. In potentie kan je street art en met name ook graffiti overal tegenkomen. De kans daarop is doorgaans het grootst langs het spoor, op braakliggend terrein, op verlaten (industrie)terreinen met vervallen gebouwen en in wat minder ontwikkelde (maar mogelijk in opkomst zijnde) stadsdelen.
Street art is van nature locatiegebonden; de omgeving is van belang omdat die een kunstwerk extra betekenis toekent. In sommige gevallen maakt de stedelijke infrastructuur er zowaar een integraal onderdeel van uit – onlosmakelijk met elkaar verbonden, zoals dat dan heet. Dit geldt bijvoorbeeld voor veel van de installaties van Vlady, Octavi Serra, Brad Downey en Igor Ponosov, maar valt ook te zien op een aantal afbeeldingen in het foto-overzicht hieronder.
Naast enkele voorbeelden van graffiti en tagging demonstreert dit overzicht hoezeer street art-uitingen van elkaar kunnen verschillen. Een volledig beeld van de verscheidenheid biedt het uiteraard niet, maar het toont wel aan dat een onstuimig feest van autonome creativiteit zich sinds jaar en dag van veel steden wereldwijd meester heeft gemaakt.